Hoog bezoek

Jaja....de week van het hoogbezoek...mijn broer en een vriend zijn op bezoek gekomen. Speciaal overgevlogen vanuit Nederland om zijn geliefde zus te bezoeken!

Zaterdagavond aangekomen en daarna meteen meegenomen naar de eerste discotheek van de week! Hij wilde feesten dan is hier op het goede adres...dus meteen laten kennismaken met de Sza sza szu.

De rest van de week zijn we de stad gaan rondlopen en de beruchte palmentuin laten zien...zoals het al zegt vol met palmbomen :D

Zondag besloten we naar Brownsbergen te gaan. Brownsbergen ligt in het bekendste en oudste natuurreservaat gelegen in het tropisch regenwoud. Brownsberg staat bekend om zijn pittoreske watervallen en hoogbos natuur. Dat klonk ons goed in de oren dus daar zouden we naartoe gaan.
Om 8 uur 's morgens stond onze gids voor de deur.
Na een lange rit over een hobbelweg...en kleine wegen waren we aangekomen op de top van de brownsberg...een woord geweldig wat een uitzicht...pas dan besef je weer dat je in Zuid-amerika zit, ver weg van huis.
De eerste afdaling werd een feit en weer een schitterend uitzicht alleen dan van de andere kant van de berg.
Eenmaal terug naar het beginpunt gelopen was het tijd voor de lunch, voordat we aan het echte werk konden gaan beginnen!

De leoval en de irenevallen. Twee mooie watervallen maar wel een eind lopen! We waren hier wel voorin dus de tocht werd een feit.
Met zijn drieen en de gids de berg af op weg naar de eerste waterval Leo. De afdaling was goed te doen,lekker door de bossen met af en toe een zonnestraal die tussen de bomen kwam. In één keer stopte Remey onze gids en wijsde naar boven...een gezinnetje apen. Vader,moeder een een kindje...wat magisch om te zien. Dit is toch zeker beter als in de dierentuin. Een dier in zijn eigen omgeving hoog in de bomen aan het eten. Ik was dus weer super blij dat ik besloten had om mijn camera mee te sleuren en ook dit magische moment is vastgelegd in mijn herinneringen maar ook op film!
De afdaling werd ingezet en we waren aangekomen bij de Leoval. Een hoge waterval..daar moest toch zeker ondergestaan worden. Dus ik met kleren en al ( zou toch opdrogen) onder de waterval in een woord...KOUD..haha.
We stonden nog wat te kijken en in één keer kwam er een stort bui naar beneden. Dus besloten om terug te gaan en de irenevallen te laten vallen want het zou nu te glad zijn om te gaan. Dus wij op de helft van de terug weg, stopt het met regenen! Dus toch maar weer besloten om te keren en terug te gaan naar de Irenevallen.
Het pad was lang en op sommige plaatsen erg glad. Maar we waren er nu toch dus zou zonde zijn om dan naar huis te gaan.
Dus de afdaling werd weer ingezet, deze weg was langer en steiler dan de leoval maar we zijn aangekomen. Aangezien we toch al nat waren konden we ook wel weer hier onder gaan staan...en kan je zeggen het was even koud als de Leoval.:D

Toen kwam de zwaarte tocht...naar boven!
Pff ik dacht dat ik er nooit zou komen...maar het is me gelukt...met af en toe een hand van Johan en Rene omdat de verhoging dan net iets te groot was voor mij :P
Ik heb me er vast ingebeten en heb het eind gehaald met een pluim van onze gids dat ik het gered heb...ha die kan ik mooi in mijn zak steken!

uiteindelijk moe en voldaan thuis gekomen...en nu aan het klaar maken voor onze volgende trip die er aan gaat komen. Van zo'n momenten geniet je van de natuur en van het feit dat je in een land zit waar ik de komende 15 jaar niet terug zal keren. Dus het is weer een mooi verhaal voor in mijn dagboek en in mijn herinneringen.